Kraków, 27.09.2020.

Wrodzona sympatia do refleksji filozoficznej, stymulowana dodatkowo październikowym terminem składania wniosków do Erasmusa, skłoniła mnie do zastanowienia, po co właściwie bawimy się w Ogród.

Oto odpowiedzi:

zrównoważony rozwój miejski – tworzenie ponadprogramowych w stosunku do polityki miejskiej przestrzeni zielonych otwartych dla mieszkańców stanowi alternatywę wobec bezmyślnej deweloperki oraz miejskich inwestycji betonowych

sprawczość polityczna – legalne aspekty prowadzenia ogrodu miejskiego wzmacniają poczucie sprawczości mieszkańców oraz stymulują budowę mechanizmów wpływu na politykę miejską (organizacje pozarządowe, sformalizowane grupy bez osobowości prawnej, nieformalne grupy sąsiedzkie, miejskie organy doradcze i inicjatywy międzywydziałowe)

zdrowie fizyczne i psychiczne – zaangażowanie we własną inicjatywę ogrodniczą daje dodatkową motywację do zwiększenia ilości godzin spędzonych na świeżym powietrzu, zarówno przy odpoczynku jak i zdrowej pracy fizycznej

wielokulturowość – ogrodnictwo stanowi przestrzeń łączenia tradycji i roślin z różnych części świata (wielokulturowość przekłada się na pożądaną w ogrodnictwie bioróżnorodność)

inkluzja społeczno-ekonomiczna – ogród miejski stanowi przestrzeń eksperymentalnego zawieszenia struktur społecznych opartych na pochodzeniu i zamożności, otwierając nowe możliwości integracji pomiędzy mieszkańcami, którzy inaczej nie trafiliby na siebie w zhierarchizowanej przestrzeni miasta

odpoczynek od pieniędzy – w ogrodzie miejskim nie można niczego kupić, co oszczędza mieszkańcom wydatków, które niewątpliwie ponieśliby spędzając czas wolny w innych częściach miasta, a także pozwala na docenienie takich zasobów jak czas wolny, znajomość roślin i chęć do wspólnej pracy

gospodarka obiegu zamkniętego – ogród miejski projektuje użytek dla drewna, kamieni, ściółki, zrębków i innych cennych materiałów stanowiących w dużym mieście problematyczne odpady

produkcja żywności – nie można zapomnieć o bezpośrednich plonach ogrodu, które niezależnie od ilości zawsze są przepyszne

estetyka – przestrzeń ogrodów miejskich cieszy oko zdecydowanie bardziej niż zielone tereny przy osiedlach i niejeden park publiczny (pochłaniając przy tym wielokrotnie mniej pieniędzy)

edukacja poza-formalna – ogród miejski zwiększa swój potencjał społeczny poprzez nieodpłatne udostępnianie przestrzeni pod nie-systemowe wydarzenia edukacyjne, dla których z kolei stanowi atrakcyjne, bezpieczne i łatwo dostępne środowisko

laboratorium filozoficzne – ogród miejski stanowi przestrzeń samorzutnej adaptacji światopoglądowej społeczeństwa do wymogów współczesnej cywilizacji w dobie katastrofy klimatycznej

•